مقدمه: اتخاذ تصمیم راجع به این که دو جراحی اندوسکپی سینوس های پارانازال و سپتورینوپلاستی را تواما انجام دهیم و نتایج عوارض این دو جراحی را با هم یا جداگانه بررسی نماییم.روش کار: 51 بیمار از بیمارانی که همراه با سپتورینوپلاستی به علت نیاز تحت عمل جراحی اندوسکپی سینوس های پارانازال به صورت همزمان قرار گرفته بودند به صورت گذشته نگر تحت بررسی قرار گرفتند و عوارض این جراحی ها وقتی با هم و یا به تنهایی انجام می شود مورد مقایسه قرار گرفتند.نتایج: سن بیماران بین 47-19 سال با متوسط سن 26 سال بودند. در 51 بیمار مورد بررسی عارضه بزرگ جراحی وجود نداشت فقط 3 مورد (5.8%) عوارض کوچک جراحی شامل: یک مورد (1.96%) اکیموز پری اربیتال بعد از عمل و دو مورد (3.92%) اپیستاکسی بعد از عمل وجود داشت، که به سهولت کنترل شدند.نتیجه گیری: سپتورینوپلاستی و جراحی اندوسکپی سینوس های پارانازال وقتی تواما انجام می شود موفقیت آمیز است و ریسک عوارض جراحی را بالا نمی برد.

مقدمه: سینوزیت قارچی عبارت از عفونت یا التهاب سینوس توسط قارچ هایی است که نمی توانند روابط متقابل بدون خطر با بدن انسان داشته باشند. در این مطالعه، به بررسی شیوع، بیماری های زمینه ای و چگونگی درمان این بیماری در مبتلایان پرداختیم.روش ها: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر (Case-series)، 22 بیمار که با تشخیص عفونت قارچی سینوس های پارانازال تحت درمان و پیگیری بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نمونه گرفته شده از سینوس و بیماری های همراه و نیز روش درمان در این افراد بررسی و با نرم افزار SPSS، آنالیز آماری شد.یافته ها: تعداد 12 مرد (57 درصد) و 10 زن (8/42 درصد) با حداقل سن 16 و حداکثر سن 73 سال در مطالعه شرکت کردند که 18 مورد موکورمایکوزیس (82 درصد) و 4 مورد آسپرژیلوس (18 درصد) داشتند. شایع ترین بیماری های همراه به ترتیب، دیابت ملیتوس (5/70 درصد)، لوسمی (6/9 درصد)، لوپوس (SLE یا Systemic Lupus Erythromytosis) (4.8 درصد) و بیماری مزمن کلیه (CRF یا Chronic Renal Failure) (4.3 درصد) بود و دو مورد (6/9 درصد) ریسک فاکتور نداشتند. شایع ترین سینوس های درگیر، اتموئید و ماگزیلاری (100 درصد) و شایع ترین علامت همراه، تغییر حدت بینایی و تغییر حس گونه (95 درصد) یک طرفه بود. همه بیماران تحت عمل جراحی، اندوسکپی سینوس و سپس درمان با آمفوتریسن B یا ایتراکونازول و سفتریاکسون، مترونیدازول و وانکومایسین قرار گرفتند و همگی با معاینه هفتگی به مدت 8 هفته پی گیری شدند. یک مورد موکورمایکوزیس در هفته دوم نیاز به اندوسکپی مجدد پیدا کرد و یک مورد آسپرژیلوس به آمفوتریسن B مقاوم بود و تحت درمان با ایتراکونازول (1 گرم هر 12 ساعت) قرار گرفت. 5 مورد به علت اختلالات داخلی یا قلبی فوت شدند و بقیه موارد مشکلی نداشتند.نتیجه گیری: درصدی از عفونت های مزمن سینوس ها که مقاوم به درمان آنتی بیوتیکی معمول می باشند ناشی از عفونت قارچی سینوس است. در بیماران با ضعف سیستم ایمنی، تشخیص و درمان اهمیت ویژه ای دارد و بررسی های تشخیصی قبل از اقداماتی چون شیمی درمانی یا کورتیکواستروئید تراپی توصیه می شود. برای درمان، جراحی اندوسکپی سینوس همراه درمان آمفوتریسین B موثر است؛ در صورت عدم پاسخ به آمفوتریسین، ایتراکونازول انتخاب بعدی به ویژه برای آسپرژیلوس است.

زمینه و هدف: موکورمایکوزیس یک بیماری نادر و کشنده است که بر اثر قارچ هایی از خانواده موکوراسه ایجاد می شود. شایع ترین محل بروز آن بینی و مغز می باشد. هدف از گزارش این مورد تاکید بر تشخیص و درمان سریع برخی عفونت های فرصت طلب در بیماران دیابتی یا بیماران دچار ضعف سیستم ایمنی و نیز تأکید بر عمل جراحی با حفظ عملکرد اعضا حیاتی و نقاط ضعف برخی آندوسکوپ ها در اعمال جراحی بینی است.شرح مورد: بیمار خانمی 76 ساله و دیابتی که به علت درد شدید سر و صورت و کاهش شنوایی با تشخیص موکورمایکوزیس سینوس های پارانازال در بیمارستان مرادی شهرستان رفسنجان بستری گردید و پس از دو مرحله عمل جراحی (آندوسکوپی سینوس و مدیال ماگزیلکتومی) و درمان طبی با آمفوتریسین B پس از 45 روز بستری، بهبودی یافت.بحث و نتیجه گیری: در بیمارانی که با سردرد یا درد ناحیه صورت مراجعه می کنند معاینه دقیق و گرفتن شرح حال از نظر وجود بیماری های زمینه ای و مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، حفظ اعضاء حیاتی ضمن عمل جراحی جهت برداشتن بافت های درگیر و انجام آندوسکوپی به روش کالدول لوک (Caldwell-luc) جهت دسترسی بهتر به دیواره قدامی سینوس ماگزیلا باید مد نظر قرار گیرد.

تومورهای بینی و سینوس های اطراف آن از شیوع بالایی برخوردار نمی باشند لیکن بدلیل غیر اختصاصی بودن علایم بالینی تشخیص و درمان آنها معمولا با تاخیر صورت می پذیرد. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک تومورهای بینی و سینوس های پارانازال در شهرستان همدان بوده و در طی آن پرونده کلیه بیمارانیکه با علایم بالینی مشکوک به این تومورها از سال 1370 لغایت 1377 در بیمارستانهای همدان بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفت.اطلاعات مورد نیاز از قبیل مشخصات دموگرافیک، طول مدت بیماری و علایم بالینی استخراج و به همراه نتیجه پاتولوژی نهایی در پرسشنامه های مربوطه وارد گردید.در این مطالعه 44 مورد تومور یافت شد که منشا 4/81 درصد آنها از حفره بینی و 9/15 درصد از سینوس ماگزیلر بوده است. شایعترین شکایت اصلی در بیماران به ترتیب خونریزی از بینی، انسداد یکطرفه بینی، درد صورت و بینی و رینوره بوده است. میانگین مدت زمان وجود علائم تا زمان تشخیص 8/10 ماه می باشد. شایعترین تومور بدخیم کارسینوم سلول سنگفرشی و شایعترین تومور خوش خیم همانژیوم بوده است.با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه توصیه می شود پزشکان رشته های مختلف به علائم بالینی این تومورها توجه بیشتری داشته و در صورت وجود شک بالینی سریعا اقدامات تشخیصی لازم را مبذول نمایند.

تومورهای بدخیم بینی و سینوس ضایعات نادری هستند که به علت غیر اختصاصی بودن علائم اولیه در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شوند. بهترین درمان تومورهای اپیتلیال درمان ترکیبی شامل جراحی رادیکال همراه با رادیوتراپی پس از عمل می باشد. در این مطالعه 25 بیمار با تشخیص تومور بینی و سینوس مورد بررسی قرار گرفته اند. مهم ترین مسئله در شکست درمانی این بیماران مراجعه دیرهنگام و عدم پیگیری برای انجام کامل پروتکل درمانی توسط بیمار بوده است. متوسط DFS در بیماران با تومور اپیتلیال بدخیم بینی و سینوس که تحت عمل جراحی رادیکال قرارگرفته اند 48 ماه بوده است.

مقدمه: سینوس فرونتال تغییرپذیرترین بخش سینوس های پارانازال از لحاظ تقارن، ویژگی های آناتومیکی و درجه تکامل است. هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات مورفومتریک سینوس فرونتال در تصاویر توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تعداد200 تصویر CBCT از نظر تغییرات آناتومیک مانند وجود سینوس فرونتال، تقارن سینوس، گسترش لترالی سینوس نسبت به سقف استخوان اوربیت، کنگره دار بودن، وجود سپتوم و نوع آن مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین به منظور داشتن یک معیار دقیق برای تعیین مکان رسس فرونتال در پلن کرونال، ما کریستاگالی را به سه قسمت مساوی قدامی، میانی و خلفی تقسیم کردیم و رابطه بین آنها از نظر تست های آماری t-test و Chi-square test وANOVA مورد بررسی قرار گرفت و P_ value<0. 05 معنادار تلقی شد. یافته ها: از 200مورد 113نفر مرد و 87نفر زن، با میانگین سنی 18-88سال بودند. نتایج نشان داد که در همه ی موارد سینوس فرونتال دو طرفه و113مورد (57%) ازموارد متقارن هستند. گسترش لترالی سینوس فرونتال نسبت به سقف اوربیت با جنسیت رابطه معناداری داشت بطوریکه در یک سوم خارجی، فراوانی کمتری در زنان نسبت به مردان مشاهده شد (P<0. 001). شایعترین محل رسس فرونتال در یک سوم خلفی کریستاگالی (85مورد 43%) با اختلاف معناداری بود(P=0. 012). نتیجه گیری: در این مطالعه، سینوس های فرونتال نسبتا متقارن بودند و استفاده از نشانگر آناتومیک کریستاگالی در تصاویر چند بعدی، یک روش عملی برای تشخیص سریع محل فرونتال رسس در پلن کرونال نبود. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

تومورهای متاستاتیک در حفره بینی و سینوس های پارانازال نادر هستند. در این مقاله، یک مورد متاستاز رنال سل کارسینوما (RCC) به ناحیه فرونتواتمویید چپ، 2 سال بعد از نفرکتومی، در یک بیمار 68 ساله گزارش می گردد.بیمار از گرفتگی بینی و خونریزی بینی سمت چپ که گاهی اوقات اتفاق می افتاد، شکایت داشت. مشکل بارز این بیمار، تورم گوشه چشم چپ وی بود که از حدود 20 روز قبل از مراجعه به وجود آمده بود. جواب پاتولوژی انجام شده برای بیمار و تشخیص آن Clear Cell Carcinoma بود. معاینه بالینی و آندوسکوپیک حفره بینی سمت چپ بیمار، توده عروقی را در ناحیه اگزیلاری توربینه میانی و حدود سینوس اتمویید قدامی نشان داد. در CT scan به عمل آمده از بیمار، تصویر توده ای در سینوس های اتمویید قدامی و فرونتال با گسترش به داخل حفره اربیت چپ، قابل رویت بود. بیمار تحت رزکسیون نسبی اندوسکوپیک تومور در سینوس های ذکرشده و کمورادیوتراپی قرار گرفت. بیمار، پاسخ بالینی خوب و بدون عوارض قابل توجه و عدم عود تومور را در مدت 6 ماه پیگیری با معاینات ش

زمینه و هدف: استئوما یک تومور خوش خیم استخوانی، با رشد آهسته و معمولا بدون علامت است. در این مطالعه به بررسی 10 ساله استئومای سینوس های پارانازال در بیمارستان امیر اعلم تهران پرداختیم.روش بررسی: این مطالعه، گذشته نگر توصیفی - مقطعی می باشد که در آن اطلاعات، با مراجعه به پرونده های موجود در بایگانی بیمارستان امیر اعلم گردآوری شده اند.یافته ها: در محدوده سال های 1378 تا 1387 در بیمارستان امیراعلم تهران، 17 مورد استئومای سینوس های پارانازال گزارش شد. میانگین سنی افراد، 33.9 سال بود. 12 مرد (%70.6) و پنج زن (%29.4) بودند. میانگین مدت زمان شروع علایم 4.4 سال بود.نتیجه گیری: این تومور اغلب در مردان مشاهده می شود و در سینوس فرونتال به مراتب شایع تر از سایر سینوس ها می باشد. اغلب بیماران به روش اندوسکوپی جراحی سینوس شدند. در مطالعات مختلف، جراحی اندوسکوپی بهترین روش درمانی در این بیماری معرفی شده است.

سابقه و هدف آژنزی و هیپوپلازی سینوس های پارانازال یک واریاسیون نرمال آناتومیک می باشد که اغلب در سینوس فرونتال دیده می شود. به ندرت ممکن است در همراهی با سایر سینوس ها هم دیده شود. این مطالعه با هدف بررسی یک مورد نادر از هیپوپلازی سینوس های پارانازال و سه آتروفی توربینت ها در ایران انجام شد. گزارش مورد: آقای 28 ساله با شکایت تروما به سر و آنوسمی ایجاد شده به دنبال آن را گزارش می کنیم. بیمار هیچ شکایتی از گرفتگی بینی، نشت مایع مغزی نخاعی قبل یا بعد از تروما نمی دهد. سابقه بیماری های رینوسینوزیت یا اختلال بویایی را قبل از تروما نداشته است. CT اسکن انجام شده، آتروفی توربینت های میانی و تحتانی دو طرف، هیپوپلازی دو طرفه سینوس های ماگزیلا، اتمویید، اسفنویید و فرونتال راست و آپلازی سینوس فرونتال چپ را نشان می دهد. طی بررسی انجام شده، تعداد موارد گزارش شده از ترکیب واریاسیون های ذکر شده در فوق کمتر از 5 مورد بوده است و در این مورد تمام سینوس ها دچار هیپوپلازی بوده و هم زمان آتروفی توربینت ها هم وجود داشت، ضمن اینکه بیمار هیچ علامت بالینی نداشته است. نتیجه گیری بر طبق مطالعه حاضر، هوادار شدن سینوس ها الزاما با وجود علایم بالینی همراه نمی باشد و عوامل دیگری در عملکرد سینوس ها نقش دارند.

مقدمه : دفورمیتی سپتوم بینی شایع ترین تنوع آناتومیکی ناحیه سینونازال است و می تواند احتمال سینوزیت، سردرد، درد صورت، تنفس صدا دار و انسداد بینی را افزایش دهد. مطالعه حاضر به بررسی فراوانی مدل های انحراف تیغه بینی (NSD) و اپسیفیکیشن سینوس های پارانازال و ارتباط آنها با جنس و سن با استفاده از توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی (CBCT) پرداخت. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی حاضر بر روی 387 نمونه از اسکن CBCT سینوس های پارانازال انجام شد. انحراف سپتوم بینی بر اساس طبقه بندی ملادیناMladina) ) و Opacification سینوس های پارانازال بر اساس سیستم امتیاز دهی Lund-Mackay ارزیابی شد. کات های بیشتر از 2 میلی متر برای افزایش ضخامت مخاط به عنوان یک وضعیت غیر نرمال انتخاب شد. نتایج با استفاده از روش های آماری توصیفی گزارش شد. پس از جمع آوری اطلاعات ، داده ها توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: تعداد 387 نمونه مورد بررسی قرار گرفت و در 8/61 درصد افراد ، NSD مشاهده شد. تایپ 1 انحراف سپتوم بینی دارای بیشترین فراوانی بود و پس از آن تایپ 5 قرار داشت. در این مطالعه 1/59 درصد از زنان و 9/66 درصد مردان مبتلا به NSD بودند. Opacification در سینوس های پارانازال در 6/63 درصد موارد مشاهده شد. زمانی که سینوس های چپ و راست جداگانه در نظر گرفته شدند، سینوس های ماگزیلاری و اتموئید قدامی بیشترین تاثیر پذیری را نشان دادند. بین فراوانی وجود انحراف سپتوم بینی و Opacification سینوس های پارانازال با گروه های سنی مختلف ارتباط معناداری یافت شد، که بیشترین میزان آنها در افراد بالاتر از 42 سال دیده شد. نتیجه گیری: در این مطالعه، فراوانی NSD و Opacification سینوس های پارانازال تفاوت معناداری را بین دو جنس مرد و زن نشان نداد، اما بین فراوانی آنها و گروه های سنی ارتباط یافت شد.